بسیاری از داروهای پارکینسون داروهای دوپامینرژیک هستند. هدف آنها افزایش سطح دوپامین یا تأثیرگذاری بیشتر آن بر روی مغز است.
مصرف چای سبز، خوردن سبزیجات محلی، مصرف مواد غذایی ارگانیک و ورزش از جمله مواردی هستند که آسیب های ناشی از استرس را کم می کنند.
برای فردی که به بیماری پارکینسون مبتلا است، پزشک برای او برنامه ای را در نظر می گیرد. این برنامه شامل موارد زیر است :
این گروه های غذایی ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش داده یا روند پیشرفت آن را تسریع کنند.
تعدادی از داروهای مختلف را می توان برای درمان پارکینسون استفاده کرد.
بیماری پارکینسون، با التهاب همراه است. در نتیجه محقیقین همواره به دنبال کشف اثرات ضد التهابی اسید چرب امگا ۳ هستند.
استراحت کافی ، ورزش و رژیم متعادل مهم است. گفتاردرمانی ، کاردرمانی و فیزیوتراپی نیز می توانند به بهبود ارتباطات فرد و توانایی مراقبت از خود کمک کنند.
بیماری پارکینسون اغلب باعث ایجاد مشکل در فعالیت های روزانه می شود. اما تمرینات بسیار ساده و حرکات کششی ممکن است به شما در حرکت و ایمن تر راه رفتن کمک کند.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
اخیراً محققان دانشگاه در آمریکا از طریق داروهایی که مالاریا را درمان می‌کنند، قصد دارند دارویی را برای درمان بیماری پارکینسون کشف کنند.
تحقیقات نشان می دهند، چای سبز از شبکه عصبی مغز محافظت می کند. علاوه بر این، سطح دوپامین را حفظ و از تشدید علائم بیماری نیز پیشگیری خواهد کرد.
ماهی ماکرل، سالمون و گردو منابع خوبی از اسید چرب امگا ۳ هستند.
تا ۵۰ درصد از افراد در مراحل ۴ و ۵، گیجی، توهم و هذیان را تجربه می کنند. توهم زمانی رخ می دهد که چیزهایی علائم بیماری پارکینسون جوانی را می بینید که وجود ندارند.
تاکنون هیچ گونه آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. لذا تشخیص این بیماری امری دشوار است. عموما پزشکان برای تشخیص این بیماری ویژگی های اساسی اختلال حرکتی در فرد را مورد بررسی قرار می دهند.